Eind jaren ’60 is de binnenstad van Leiden ernstig in verval geraakt. Het stadsbestuur ziet begin jaren ’70 geen kans om de verpaupering tegen te gaan. Een draconisch wegenplan zou de binnenstad onherkenbaar hebben veranderd, maar geldgebrek voorkomt deze ramp. Als in 1974 een links college aantreedt, gaat het roer definitief om. Een keerpunt in de geschiedenis van Leiden. Sleutelfiguur daarbij is PvdA-wethouder Cees Waal. Zijn visie en daadkracht leiden tot weerstanden en ruzies, maar ook tot resultaten. Hij maakt naam met het grootste stadsvernieuwingsgebied van het land. Vele fotos tonen aan dat de verloedering een halt is toegeroepen, al zijn niet al zijn beslissingen gelukkig geweest. Leiden werd monumentenstad en behield uiteindelijk een van de mooiste binnensteden van het land.

Frits van Oosten is bestuurskundige en maakte als gemeenteraadslid een groot deel van de politiek woelige jaren ’70 en ’80 actief mee. Ook in zijn periode als directeur en bestuurder van een zorgorganisatie leerde hij Cees Waal kennen als een uitmuntend bestuurder en betrokken toezichthouder.